BABALAR GÜNÜ
Götürdüler seni baba ben daha çocuk iken.
Ansızın gece vakti alem uykudayken.
Ellerimle göz yaşımı silerken.
Ağlamaktaydı annem, annem perişan.
Biz sensizdik yabancıydık vedaya.
Çok garipti ilk gün yokluğun beliydi.
Bu gün babalar günü sensiz geçirdik.
Hayat sensiz zordur. Bu gün anladım.
Yıllar çabuk geçti kocaman adam olduk.
Yıllar yılı büyüyen hasretine bir gem vurdum.
Bu gün sensizim yine senden ayrı.
İnsanlar sevinçli insanlar mutlu.
Ama kalbime çöken bir hüzün var baba.
Adı hüzün bense bekliyorum seni.
Bu gün sevgim senin mezarında saklı.
Kim ne düşünür bilemem ilgilendirmez beni.
Çünkü aklım sana ruhum sana hasret.
Yol veriyorum göz yaşlarıma seni düşündükçe.
Özgüz bırakıyorum gözyaşlarımı senin için.
Özledim baba yoksun ya sen yanımda.
Hele her gün düşündükçe.
Eziliyor yanıyor yüreğim sen neden yoksun.
Ben seni düşünürken sen yoksun yanımda.
Biliyormusun bu gün yine sensiz bir sevinç.
Buruk bir gülümse yansısada yüzüme.
Aklımda hep sen varsın bu gün baba.
Sahi bu gün ben sevinçliyken sen neden yoksun.
Üstüme kara bulutlar bir hüzün çökmüş seni hatırladıkça.
Gök yüzü dışarda ağlarken sözlerime.
Birlikte arıyoruz adeta seni düşündükçe.
Bu gün sevinç günü babalar günü diyorlar.
Yine sensiz geçirdim bu günüde böyle.
Babalar günün kutlu mekanın cennet olsun
Canım babam. (Aydın Bal)
