Köşe Yazarımız Şeyma Karadaş’ın Diyarbakır’da 8 yaşında katledilen Narin Güran ile ilgili kaleme almış olduğu şiiri…
KURUTTULAR GÜLÜ
Daha yaşının sekizinde,
Koca taşlardı, bedeninin üzerinde
Ekmiştik gönle sabır tohumlarını,
Güneşleri olsaydın, bekleyenindik dermanını...
Beklemek bu denli ızdıraplı, uzun
Kesişir miydi Narin! Bu dünyayla yolun
Sabır yolunda yanmak da ağır,
Bile bile sönememekmiş meğer yara,
Yürüyemediler sana çıkan yolları yaya!
Yanar bu yürekler kor bir acıyla,
Odunu oldu yangınının çocukluk...
Bitirmişti oysaki bizi bu yorgunluk,
Halsizlik değildi o gözyaşları,
Yürekten süzülenlerin şahitleri,
Toplandı tüm hüzün sığamadı bir yaşa!
Oldu vahşi, faili meçhul bir kargaşa!
Ağır geldi oysa kalbe beklemek,
İzin verdiler yüreklerin yanmasına,
Bir muamma uğruna kuruttular gülü,
Ruhlara can olabilecekken o ahvâl,
İhtiyacımız varken bizi duymasına,
Varacağız diye dergahına,
bir kor olmayı alarak göze, Yandık...
Sekiz yaşındaki küçük bir canın bedeninin üzerinde taşıması gereken yük, hiçbir zaman ağır kaya parçaları olmamıştı...
Başka hiçbir çağda, kıyameti tez yaşamak için bu denli çaba sarf edildiğine şahit olmadım...
