Bismil’de uzun zamandan beri gözlemlediğim bir eksikliği kaleme alacağım bu yazıda. Kamu binalarında, hastanelerin halka iletişime açık birimlerinde ve sosyal kuruluşlarda ne yazık ki bir ilgisizlik söz konusu.
Belli bir mertebede görevini sürdürmekte olan kimi personel ya da hizmet sorumlusu, bu ilgisizlik kapsamına dahil maalesef. Elbette dile getirdiğim bu ilgisizlik, halka gerek duyduğu konularda yeterli bilgilendirmede bulunmama ve yeterli hassasiyeti göstermeme durumları birer genelleme değil. Ancak durumun gitgide çeşitli kamu alanlarında görülmesi, genelleme yoluna doğru ilerlediğinin bir göstergesi. Kişisel sebeplere bağlıyorum, çünkü tevazu sahibi bir insan hangi makama gelirse gelsin karşısındakiyle ailesinden biriymiş gibi muamelede bulunur veyahut da bireyde aldığı maaşı son kuruşuna kadar hak etmek gibi bir endişe yoksa kaçınılmaz olarak ayağına gelen insanı hor görür, ilgisiz davranır veya başından savar. Bismil’de bu sorun dün çıkmadı ki bugün çözülsün... Sözüm ona bu tür çalışanlara insani vasıflarını ve empati duygularını bir gözden geçirmelerini tavsiye ederim. Şu asla unutulmamalı: Masa başı bir iş yapmak, birkaç akademik bilgiye sahip olmak ya da birtakım durumlarda yetki sahibi olmak kimseyi kimseden üstün yapmaz. Bu yalnızca günümüz sözde modern dünyasının bir yanılsamasıdır, üstünlük denilen yalnızca takvayla olur...
Bismil’deki bu aksaklığa hem bizzat şahit oldum hem de çevremdeki insanlardan defalarca kez duydum. İş artık öyle bir raddede ki, sorulan herhangi bir soruya doğru üslupla verilen bir cevap bile minnet sebebi artık! Akıl alır gibi değil. Halkımızın haklarının bilincinde olması ve kimi zaman uğradığı haksızlıklara müsaade etmemeyi öğrenmesi gerek. Asıl konumuza dönecek olursak, kendini adıma konuşuyorum burada, gittiğim herhangi bir kuruluşta çalışanlardan yeterli ilgi ve 'saygı' dışında bir şey beklemem. Tabi güler yüzlülük, çözüm odaklı yaklaşım ve yerinde bir üslup da olursa ne ala. Ve yine sözüm ona rica ediyorum bu kadar umursamaz, vurdumduymaz ve insanlara karşı ilgisiz olmayı bırakın!
