Fetvada, mezheplerin bu konudaki farklı görüşlerine dikkat çekilerek şu ifadelere yer verildi:
"Şafiî mezhebine göre, zekâtın tek bir kişiye verilmesi uygun görülmez. Mevcut olan sekiz sınıftan her birine en az üçer kişiye dağıtılması gerektiği belirtilmiştir (İbnü'n-Nakib, Umdetüs-Sâlik s.248). Malikî mezhebinde ise bu dağıtım zorunlu kabul edilmez, ancak tavsiye edilir. Hanefî mezhebine göre ise zekâtın tamamının tek bir kişiye verilmesinde sakınca yoktur (Karadâvî, Fıkhu’z-Zekât s.575).
Günümüzde zekât verilebilecek gruplar arasında köleler, kalbi İslam’a ısındırılacak kişiler ve zekât memurları neredeyse bulunmamaktadır. Bu nedenle daha çok fakirler, miskinler, borçlular ve Allah yolunda olanlar öncelikli kabul edilmektedir. Eğer zekât miktarı yüksekse, Şafiî mezhebinin 'eşit dağıtım' prensibine uymak daha uygun görülmektedir. Ancak verilecek miktar azsa ya da bir sınıfın ihtiyacı daha fazla ise, yalnızca o gruba yönlendirilmesi de mümkündür."
