Köy, o dönemde baraj inşaatında çalışan İtalyan ve Polonyalı mühendisler ve işçiler için inşa edilmişti. 350 hanelik köyde, sinema, sağlık merkezi, ibadethane gibi sosyal alanlardan helikopter pistine kadar modern bir yaşam alanı oluşturulmuştu.
Baraj inşaatının tamamlanmasının ardından 1987 yılında köy terk edildi. Köydeki yapılar zamanla harabeye dönerken, bazıları ise çevredeki köylüler tarafından ahır olarak kullanılmaya başlandı.
Köyün terk edilmesinin ardından bölgeye gelen vatandaşlardan Hasan Demir, köyün o dönemki durumunu şöyle anlattı:
"Köyde yüzme havuzu, spor salonu ve sinema salonu vardı. Karakaya Barajı'nda çalışan herkes burada yaşıyordu. Köy şu anda terk edilmiş ve harbe bir şekilde. Buranın korunmasını buranın vatandaşı olarak çok istiyordum. Burada hayvancılık yapan vatandaşlarımız var. Buranın içerisinde hayvanlarını besleyen vatandaşlarımız mevcut."
Demir, köyün terk edilmesinin ardından İtalyan ve Polonyalıların köydeki eşyalarını alarak ayrıldıklarını ve köyün o günden beri böylece kaldığını söyledi.
Köy, sonbaharın renk cümbüşü içinde hayalet köy olarak kaldı
36 yıl önce terk edilen İtalyan köyü, sonbaharın renk cümbüşü içinde hayalet köy olarak kaldı. Harabeye dönen yapılar, bölgenin doğal güzellikleri arasında bir kontrast oluşturuyor.
Köyün çevresindeki dağlar, ağaçlar ve su kaynakları, köyün terk edilmesine rağmen güzelliğini koruyor. Köy, doğaseverler için ilgi çekici bir turizm destinasyonu olma potansiyeline sahip.
