Bu bozukluk, inatçılığın patolojik bir boyutu olarak kabul edilir ve genellikle Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) ile ilişkilidir. Tedavi edilmediği takdirde, ergenlik döneminde Davranım Bozukluğu’na dönüşebilir ve ebeveynler için durumu kontrol etmek daha zor hale gelir.
Yahşi, ebeveyn tutumlarının bu bozukluğun gelişmesinde etkili olduğunu vurguluyor. Aşırı baskıcı ya da aşırı müsamahakâr ebeveyn davranışları, çocukta bu sorunun ortaya çıkmasına neden olabilir. Özellikle babanın otoritesizliği, çocuğun bu davranışları şiddetlendirmesine yol açabilir. Bu nedenle ebeveyn tutumu, otorite figürü ve şiddetsiz iletişim, bozukluğun tedavisinde kritik öneme sahiptir.
Ayrıca, sürekli ödül beklentisi içinde olan bu çocuklar, sorumluluklarını karşılıksız yerine getirmek istemezler ve zamanla ödüller de onları tatmin etmemeye başlar. Bu durum, ebeveynlerin durumu kontrol etmesini daha da zorlaştırır.
Eğer çocuğunuz sürekli inatlaşıyor ve söylediklerinize karşı çıkıyorsa, ona koyacağınız sınırlar, babanın otorite rolü ve şiddetsiz iletişim ile bu bozukluktan büyük ölçüde koruyabilirsiniz.